ΧΩΡΙΣ σταθερότητα και εμπιστοσύνη παρουσιάζονται οι εξελίξεις στην Ελλάδα, παρά τη συμφωνία για το τρίτο μνημόνιο με την Τρόικα, εξ’ αιτίας του οποίου θα εισρεύσουν στη χώρα 86 δισεκατομμύρια ευρώ σε μια τριετία. Όλα αυτή τη στιγμή είναι εύθραυστα και κανένας δεν μπορεί να προβλέψει τι μπορεί να γίνει και στο άμεσο ακόμα μέλλον.
ΜΕ έναν ανασχηματισμό, που κανένα δεν έπεισε ότι θα ευκολύνει το πρόγραμμα μεταρρύθμισης, το οποίο συμφώνησε να κάμει με βάση τη συμφωνία του με τους εταίρους, ο Αλέξης Τσίπρας συνεχίζει να περπατά σε τεντωμένο σχοινί, χωρίς να είναι βέβαιο αν θα μπορέσει να συνεχίσει για πολύ τη σχοινοβασία αυτή. Γιατί; Διότι, πέραν των δυσκολιών που παρεμβάλλονται στην έναρξη υλοποίησης του προγράμματος των μεταρρυθμίσεων, το σίγουρο είναι ότι θα συνεχίσει να δέχεται τις επιθέσεις και την υπονόμευση της κομμουνιστικής πλατφόρμας που φωλιάζει στον ΣΥΡΙΖΑ. Ναι, απομάκρυνε τους διαφωνούντες βουλευτές, όμως η φωτιά που άναψαν, θα συνεχίσει να λαμπαδιάζει. Παράλληλα προς τις πραγματικές φωτιές, που από μέρες ζώνουν απ’ άκρου σ’ άκρη την Ελλάδα με κίνδυνο οι ζημιές που θα προκαλέσουν να μην είναι μόνον υλικές, αλλά και πολιτικές. Και μάλλον, οι φωτιές έχουν αυτό το στόχο
ΜΕΤΑ από τις έντονες φωνές και τα άγρια γαυγίσματα της πλατφόρμας, όλοι αναμέναμε ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός θα παραμέριζε τους φωνασκούντες και θα διόριζε στην κυβέρνηση άτομα που, με την προσωπικότητα και τις ιδέες τους, θα εγγυούνταν μια ελπιδοφόρα προοπτική. Δεν το έπραξε. Οι επιλογές του δεν είναι οι πρέπουσες, οπότε ας μην μιλά κανείς για προοπτική. Ο κ. Τσίπρας εξακολουθεί δυστυχώς να παραμένει όμηρος των «ανταρτών», με ό,τι κακό συνεπάγεται αυτό και για τον ίδιο. Παράλληλα, ενώ μπορούσε να έχει τη μόνιμη στήριξη των κομμάτων της ευρύτερης αντιπολίτευσης, τους απολάκτισε όλους, οπότε οι κίνδυνοι και από την πλευρά αυτή είναι περισσότερο από ορατοί.
ΜΕ αυτά τα δεδομένα, πρόβλεψή μας είναι ότι τους προσεχείς μήνες ο κ. Τσίπρας θα καταλήξει σε εκλογές, σε μια προσπάθεια να ισχυροποιήσει τη θέση του. Είναι, όμως, μεγάλο το ρίσκο αν θα το κατορθώσει και οι εκλογές δεν θα αποτελέσουν ακόμα μια κρημνοβασία, η οποία ίσως τον οδηγήσει στο να «χάσει και τ’ αβγά και το καλάθι». Αντίθετα, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν καλύτερες προοπτικές για τον ίδιο, αν, με σωστούς και έξυπνους χειρισμούς, κατόρθωνε να πετύχει τον απόλυτο έλεγχο στον κομματικό μηχανισμό και, με σωστές και πάλι κινήσεις, να εξασφαλίσει τη στήριξη των αντιπολιτευομένων κομμάτων. Και τότε ακριβώς, μέσω ενός προγράμματος εθνικής σωτηρίας, να ηγηθεί με τη στήριξή τους μιας ισχυρής κυβέρνησης, η οποία θα μπορεί να χειριστεί πολύ καλύτερα και το πολύ σοβαρό θέμα των μεταρρυθμίσεων και τις σχέσεις της Ελλάδας με τους δανειστές. Αν το κάνει, ένα μεγάλο κέρδος θα ανήκει στον ίδιο. Αν όχι, όλα τα σενάρια είναι ανοικτά, περιλαμβανομένου και ενός GREXIT, αφού τίποτε ακόμα δεν τέλειωσε στο μέτωπο της Ευρώπης.
ΘΑ ήταν μεγάλο κρίμα, την ώρα που ο κ. Τσίπρας πέτυχε να κρατήσει με νύχια και με δόντια τη χώρα στο ευρώ, να την οδηγήσει τους προσεχείς μήνες σε νέες επικίνδυνες περιπέτειες, με κίνδυνο ταυτόχρονα και τον άδοξο τερματισμό της πολιτικής του καριέρας. Θα πρέπει να το καταλάβει, ότι δεν είναι από τους ξένους που εκβιάζεται αυτό το διάστημα, αλλά από τους δικούς του. Οι οποίοι αναιδώς χαρακτηρίζουν «πραξικόπημα» τη συμφωνία με τους εταίρους και καθόλου δεν θα διστάσουν να ανατρέψουν τον πρωθυπουργό, για να επιβάλουν τις απόψεις τους στην πλειοψηφία των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ. Αυτό κι αν θα είναι, όμως, πραξικόπημα, που θα στοχεύει στην πρόκληση μιας διαφορετικού τύπου αεροπειρατείας, ώστε η Ελλάδ να οδηγηθεί στον «τιτσιρόκωλο» τρίτο κόσμο, ο οποίος και αποδέχεται τα αυταρχικά καθεστώτα με ή χωρίς δημοκρατικό μανδύα.
ΜΠΟΡΕΙ το παλιό πολιτικό σύστημα να είναι σάπιο, αλλά και το καινούργιο άρχισε να μυρίζει επικίνδυνα. Σε ελάχιστους, μάλιστα μήνες. Η μπάλα βρίσκεται τώρα στα πόδια του κ. Τσίπρα και από αυτόν εξαρτάται να κάνει τη σωστή κίνηση, η οποία θα βγάλει την Ελλάδα από το σημερινό αφόρητο κλίμα.
18.7.2015
ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ 